Falen is de weg naar het Doel

De dood is een geweldige leraar. Falen in Counter-Strike: Global Offensive is, zoals altijd het geval was voor deze serie, de beste manier om te leren waar je naartoe zou moeten zijn gegaan, wat je niet had moeten doen en hoe je het beter had kunnen doen. Counter-Strike spelers brengen veel tijd door met leren en worden daarom beter. Beter worden is een belangrijke factor in Global Offensive, vooral als je Counter-Strike voor het eerst tegenkomt. Dit is een extreem hardcore, op vaardigheden gebaseerde first-person shooter, en het dwingt je om anders te denken dan andere moderne shooter. Als je een Call of Duty-speler bent, zul je je speelstijl moeten veranderen om hier te slagen. Counter-Strike probeert ook hier iets nieuws te ontwikkelen, ondanks dat het er weinig aan doet zichzelf verder te duwen dan wat het altijd het beste heeft gedaan. Global Offensive wijzigt oude kaarten om veteranen op scherp te houden en introduceert officiële nieuwe spelmanieren die voor het eerst in bijna 15 jaar verschillende speelstijlen aanmoedigen.

Voor de niet-ingewijden onder ons: Counter-Strike: Global Offensive is een kleinschalige, op teams gebaseerde first-person shooter met een permanente dood. Wanneer een counterterrorist een terrorist doodt is het slachtoffer voor altijd dood en moet wachten tot de volgende ronde. Als zodanig moeten spelers aan beide kanten voorzichtig met hun leven omgaan. Het bomdoelwit geeft ondertussen iedereen een doel. Natuurlijk eindigen wedstrijden als iedereen in een team dood is, maar een slim en gecoördineerd terroristenteam zal de counterterroristen misleiden, hun bom planten en de bom beschermen. Tussen de rondes door moeten spelers nadenken over het uitgeven van hun geld en met hun team overleggen over verschillende strategieën. Doe je dit niet dan zal het verliezen van een maximaal 90 minuten durende match het gevolg zijn.

Niet te stoppen en steeds maar weer de tegenstander doden in Global Offensive voelt goed. Er is een ziekmakende sensatie om iemand dood te laten vallen, omdat je weet dat ze niet terugkomen. Het geeft ook voldoening dat je beperkte middelen hebt gebruikt om slimmer te spelen dan je slachtoffer. Als spelers geen bochten kijken, schoten afdekken of rookgranaten en flitsbommen gebruiken, zullen ze eerder een hoofdschot maken van een meer gevoelige en geduldige speler. De wens om dat aparte gevoel te ervaren, is een sterke motivator om te blijven spelen, zelfs als je wordt verslagen door een duidelijk beter team. Dit is een veeleisende, op vaardigheden gebaseerde multiplayer-game die net zo bevredigend is als het ooit was, maar het is voor een specifiek soort speler. Als je niet bereid bent om te leren anders te spelen dan je gewend bent, kijk dan ergens anders. Anders is dit een topspel, dat waarschijnlijk de langjarige erfenis van zijn voorgangers zal delen. Het is dus zeker een aanrader!